یکی از دوراهی‌های مهمی که هر بازیکن تازه‌کار تنیس با آن روبرو می‌شود، دوراهی بر سر انتخاب بک هند یک دستی یا دودستی است.
هر تنیس‌باز باید در ابتدای مسیر یادگیری خود و بر اساس ویژگی‌های فیزیکی و سبک بازی‌اش یکی از این دو را انتخاب و از تغییر آن در ادامه راه اجتناب کند، چراکه تغییر نوع بکهند پس از شکل‌گیری آن بسیار دشوار است و در تنیس حرفه‌ای کمتر چنین اتفاقی رخ می‌دهد. در مطلب زیر به بررسی نقاط قوت و ضعف هر دو نوع بکهند می‌پردازیم تا اگر شما هم در انتخاب خود دچار تردید هستید با مطالعه این مقاله بتوانید با دیدی بازتر تصمیم بگیرید.
بک هند یک دستی
استن واورینکا در حال زدن ضربه بکهند یک‌دستی
نقاط قوت
تنوع
بک هند یک دستی و ضربه‌ی اسلایس رابطه‌ی تنگاتنگی با یک‌دیگر دارند. همانطور که می‌دانید ضربه اسلایس با یک دست اجرا می‌شود و از همین رو بازیکنانی که بکهند یک‌دستی دارند عموما از ضربات اسلایس بهتری نیز برخوردار هستند. حمله کردن به روی تور برای تمام کردن امتیاز، با ضربه‌ی اسلایس آسان‌تر صورت می‌پذیرد. از طرف دیگر، ضربه اسلایس به نوعی پایه‌ی برخی از ضربات دیگر مانند لاب دفاعی، دراپ‌شات، بکهند والی و بکهند اسمش محسوب می‌شود و بنابراین می‌توان گفت که کسانی که از بکهند یک دست بهره می‌برند در مقایسه با کسانیکه که دوستی بکهند می‌زنند، از بال بکهند با تنوع بیشتری بازی می‌کنند.
پوشش بیشتر
در برابر توپ‌های با زاویه تند، بکهند یک دست نسبت به نوع دو دست
توانایی بیشتری برای برگشت دادن توپ ارائه می‌دهد. چراکه بازیکنان با
بکهند یک‌دستی می‌توانند به توپ‌های دورتری در منتهی الیه سمت بکهند خود
دسترسی داشته باشند که این موضوع، برگشت دادن توپ‌های بیشتری را ممکن
می‌سازد.
نقاط ضعف
قدرت کمتر
زدن ضربات پرقدرت و عمیق خصوصا در سطوح کند با استفاده از بکهند
یکدست دشوارتر است و نیروی بدنی بالایی می‌طلبد که این مسئله در ریترن یا
بازگشت سرویس نیز به خوبی مشهود است. کمتر دیده می‌شود بازیکنان صاحب
بکهند یکدست بتوانند حریف را هنگام برگشت دادن سرویس تحت فشار قرار دهند.
زمان‌بندی
به دلیل اینکه بکهند یک‌دستی به بک‌سویینگ بزرگ‌تری احتیاج دارد،
زمان‌بندی (تایمینگ) اجرای آن باید بی‌نقص باشد و جایی برای اشتباه وجود
ندارد. اگر بازیکن در حالت نامتعادل قرار داشته باشد و یا توپ آن‌گونه که
انتظار دارد به سمت او نرود، زدن بکهند یک‌دستی سخت‌تر هم می‌شود. علاوه
بر این‌ها، در بکهند یکدست ناحیه ضربه‌زدن کوچکتر است که این موضوع اجرای
ضربه را در مواقعی که توپ از شما عبور می‌کند، دشوار می‌سازد. از همین رو
است که زمان‌بندی و یا تایمینگ در بکهند یک‌دستی در مقایسه با بکهند دو
دست از اهمیت بالاتری برخوردار است.
‹›
بکهند دودستی
نواک جوکوویچ در حال زدن ضربه بکهند دودستی
نقاط قوت
قدرت
اضافه شدن یک دست بر روی راکت، بدون شک کار را برای تولید قدرت بیشتر آسان
می‌کند که این مسئله علاوه بر اینکه در حین بازی به کمک بازیکن می‌آید در
هنگام برگشت دادن سرویس نیز به خوبی مزیت خود را نشان می‌دهد؛ برگشت دادن
سرویس با بکهند دودستی راحت‌تر است و با استفاده از آن بهتر می‌توان حریف
را تحت فشار گذاشت. سویینگ بکهند دو دست به طور طبیعی کوتاه‌تر از بکهند
یک‌دستی است و درنتیجه برای برگشت دادن سرویس‌های سهمگین، عملکرد بهتری
دارد.
کنترل
یکی دیگر از موارد برتری بکهند دو دست، کنترل بالاتر آن است.
بکهند دودستی حتی تا آخرین لحظات قبل از زدن ضربه نیز به شما امکان تصحیح و
تنظیم ضربه را می‌دهد که از این منظر نسبت به بکهند یک دست برتری دارد.
هم‌چنین با بکهند دودستی، بازیکن می‌تواند نوع و هدف ضربه خود را تا آخرین
لحظه از دید حریف مخفی نگه دارد و او را غافل‌گیر کند.
نقاط ضعف
پوشش کمتر
بزرگ‌ترین نقطه ضعف بکهند دودستی این است که شما را در رسیدن به ضربات
محدود می‌کند. شما برای اینکه در نقطه مناسب به توپ ضربه بزنید، همواره
باید یک گام به توپ نزدیک‌تر باشید. شمار این گام‌ها در طول یک مسابقه به
عدد قابل توجهی می‌رسد و در بکهند یکدست نیاز نیست که این قدم‌ها را
بردارید.
انتخاب‌های محدودتر
به طور کلی، بازیکنانی که بکهند دودستی دارند در مقایسه با
کسانیکه از بکهند یک‌دستی استفاده می‌کنند، از انتخاب‌های کم‌تری در سمت
بکهند خود بهره می‌برند. بازیکنان دودستی اغلب در زدن ضربات اسلایس ضعف
دارند و این بدین معنی است که در ضربات اپروچ (ضرباتی هجومی که منتهی به
آمدن روی تور می‌شود) و هم‌چنین ضربه‌ی والی بکهند ضعیف ظاهر می‌شوند.
